EGYPTE (tot Luxor) De 1e fietsdag, za 13/1, Start TDA 07

5.10 op, 6.00 ontbijt, 6.30 vertrek... althans dat was de bedoeling, het liep allemaal toch behoorlijk uit.
Uiteindelijk in de groep met politie-escorte Cairo door, naar de piramides. Daar fietsten we tussen de kamelen naar de top van de heuvel; een moment waar door iedereen lang naar toegeleefd was. Het was een komisch gezicht van rood fluwelen stoelen op een veelheid van tapijten bij de startboog, midden in de woestijn. Fotomomenten, snacks (bonbons in de woestijn, ik bleef me verbazen) en uiteindelijk dan de start. Een van de bijgevoegde foto is van de 4 Nederlandse deelnemers; Adrie, George, ikzelf en Jan.

Onder politie-escorte terug in peleton langs de piramides, Cairo door & uit. Er zijn nog opvallend veel karren met waren, getrokken door ezels op de weg. Verder veel oude huizen, de meeste huizen zijn maar half afgebouwd en overal afval langs de kant van de weg. Ik had Cairo wat dat betreft toch moderner ingeschat.
Politie-escorte dus; het hele traject in Egypte worden we begeleid en bewaakt. Dat gebeurt trouwens met alle vervoer van toeristen. Je hebt af en toe enorme konvooien met tientallen toeristenbussen, voorafgegaan en afgesloten door politie. Het toerisme is zo belangrijk voor dit land, dat een terroristische aanslag angstvallig wordt voorkomen. De laatste aanslag was in ’97 in Luxor.
Een hele tijd door stedelijk gebied, op een vierbaans snelweg, die doorliep in flink vervuild woestijngebied. Uiteindelijk reden we echt door de zandbak. Ik vloog namelijk met een andere Nederlandse deelnemer, Adrie, en zijn eerste reactie toen we Egypte uit het vliegtuig zagen liggen was heerlijk spontaan: ‘Wat een BAK ZAND!’
Uiteindelijk ’s avonds na ca.130 km. het eerste ‘desert camp’.